Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

W przypadku transportu odpadów przemysłowych na tzw. składowiska „mokre” bardzo łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że można je przewozić tradycyjnymi środkami jak łodzie, samochody czy taśmociągi. Jednak każdy z tych wariantów ma poważne ograniczenia technologiczne i praktyczne, które wykluczają je z efektywnej eksploatacji na tego typu składowiskach. Zacznijmy od łodzi – to rozwiązanie stosuje się czasem do przewozu towarów po rzekach lub kanałach, ale odpady przemysłowe, zwłaszcza w postaci płynnej, wymagają dużo większej kontroli nad bezpieczeństwem transportu. Trudno sobie wyobrazić stosowanie łodzi na terenie zakładu czy w pobliżu składowiska – to zwyczajnie niepraktyczne. Samochody natomiast świetnie sprawdzają się przy transporcie odpadów stałych lub workowanych, ale przewóz dużych wolumenów odpadów płynnych czy półpłynnych ciężarówkami wiązałby się z dużym ryzykiem wycieku, zabrudzenia dróg, a także byłby kłopotliwy pod względem logistycznym. Istnieją oczywiście cysterny, jednak przy naprawdę dużych ilościach oraz w przypadku ciągłego zasilania składowiska rozwiązanie to jest nieekonomiczne i niezgodne z obecnymi standardami branżowymi. Taśmociągi z kolei wykorzystuje się niemal wyłącznie do transportu materiałów sypkich, np. kruszyw, węgla czy odpadów suchych – w przypadku odpadów mokrych czy szlamów byłyby całkowicie nieefektywne, a nawet groziłyby poważnymi awariami i zanieczyszczeniem otoczenia. Częsty błąd to utożsamianie wszystkich metod transportu odpadów, bez uwzględnienia ich stanu skupienia – a to właśnie od niego zależy wybór właściwego sposobu. Moim zdaniem przy planowaniu gospodarki odpadami przemysłowymi zawsze warto brać pod uwagę zarówno bezpieczeństwo, jak i efektywność procesu, a także wymagania prawne. Rurociągi jako jedyne w pełni spełniają te kryteria w przypadku składowisk „mokrych”, czego nie da się powiedzieć o pozostałych opcjach.