Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Wiele osób myśli, że po zamknięciu składowiska odpadów wystarczy zwyczajnie je zdezynfekować albo – co gorsza – teren zostawić samemu sobie czy wręcz zdewastować, bo przecież już nie ma tam żadnej wartości użytkowej. To dość popularny błąd myślenia, który wynika z niedoceniania wpływu odpadów na środowisko i nieznajomości obowiązujących przepisów. Dewastacja, czyli po prostu niszczenie terenu, nie tylko jest niezgodna z prawem, ale prowadzi do dalszej degradacji środowiska i zagrożeń dla ludzi i zwierząt. Zdezynfekowanie natomiast, choć brzmi rozsądnie z punktu widzenia higieny, nie rozwiązuje problemu trwałego skażenia gleby czy wód gruntowych – odpady mają to do siebie, że oddziałują na środowisko przez wiele lat, więc sama dezynfekcja to zdecydowanie za mało. Z kolei rewitalizacja często bywa mylona z rekultywacją, ale to nie to samo – rewitalizacja dotyczy bardziej obszarów miejskich, poprzemysłowych i polega na przywracaniu im funkcji społecznych czy gospodarczych, a nie przyrodniczych. W przypadku składowisk kluczowe jest przeprowadzenie rekultywacji, która obejmuje nie tylko zabezpieczanie odpadów, ale też odbudowę gleby, wprowadzenie roślinności oraz monitoring środowiskowy. Takie działanie jest opisane w prawie ochrony środowiska i dokumentach branżowych, gdzie dokładnie określono etapy oraz standardy rekultywacji. Pomijając ten proces, narażamy się na poważne konsekwencje ekologiczne i prawne. Dlatego tak istotne jest zrozumienie, że rekultywacja to nie tylko formalność, ale praktyczne i długofalowe działanie na rzecz przyrody i mieszkańców danego terenu.