Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Wiele osób podczas szacowania głębokości wykopu pod studzienkę betonową skupia się jedynie na odczytaniu głównego wymiaru z rysunku, czyli tutaj poziomu -1,5 m. To dość powszechny błąd, wynikający z nieuwzględnienia wszystkich warstw konstrukcyjnych, które składają się na całość wykopu. Odpowiedzi 1,5 m, 1,61 m czy 1,65 m często pojawiają się, gdy ktoś nie doliczy warstwy podsypki piaskowej lub nie uwzględni grubości dna prefabrykatu. Tymczasem według dobrych praktyk branżowych oraz zgodnie z wymogami norm budowlanych, wykop musi być odpowiednio głębszy, by zmieściły się zarówno warstwa podsypki mineralnej – tutaj 150 mm, jak i cały element prefabrykowany wraz z dnem, które w tym projekcie ma grubość 110 mm. Jeśli pominie się te wartości, studzienka nie będzie miała prawidłowego oparcia, co w efekcie może skutkować jej nierównomiernym osiadaniem, pęknięciami czy nawet awarią całego odcinka kanalizacji. Typowym błędem myślowym jest traktowanie podanej na rysunku głębokości -1,5 m jako końcowej, bez refleksji nad dodatkowymi warstwami konstrukcyjnymi pod prefabrykatem. W praktyce każda warstwa – zarówno podsypka, jak i samo dno studzienki – wpływają na ogólną głębokość wykopu. Z mojego doświadczenia wynika, że takie niedoszacowanie potrafi potem generować spore problemy na budowie, bo okazuje się, że prefabrykat nie mieści się na właściwym poziomie, albo warstwa podsypki jest za cienka i traci swoje właściwości nośne. Dlatego tak ważne jest, żeby za każdym razem sumować wszystkie warstwy i analizować szczegółowo każdy fragment rysunku technicznego – to właśnie od tego zależy powodzenie całej inwestycji.