Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Wiele osób zakłada, że procesy takie jak spalanie, suszenie czy wapnowanie odpadów mogą prowadzić do rozkładu materii organicznej na podobnej zasadzie co kompostowanie. To jednak duże uproszczenie, które prowadzi do błędnych wniosków. Spalanie odpadów odbywa się w wysokich temperaturach, gdzie związki organiczne są utleniane niemal całkowicie do wody i dwutlenku węgla – nie powstaje tutaj żadna forma próchnicy czy humusu, bo materiał organiczny zostaje doszczętnie zniszczony. Suszenie odpadów to proces mechaniczny, którego głównym celem jest usunięcie nadmiaru wody – nie zachodzi tu żaden rozkład biochemiczny, więc materia organiczna nie przekształca się w humus, tylko zostaje w tej samej formie, tyle że sucha. Wapnowanie natomiast to zabieg mający na celu zmianę odczynu pH masy odpadowej, często stosowany w celu ograniczenia nieprzyjemnych zapachów czy stabilizacji mikrobiologicznej, jednak nie jest to proces prowadzący do powstawania związków humusowych. Typowym błędem jest przekonanie, że każdy proces przetwarzania odpadów organicznych daje ten sam efekt – a tak po prostu nie jest. Kluczowy jest udział mikroorganizmów, odpowiednia wilgotność i tlen oraz umiarkowana temperatura, co zapewnia tylko kompostowanie. Tak uczą na szkoleniach branżowych i tak wynika z praktycznych doświadczeń z eksploatacji instalacji komunalnych. Dlatego humifikacja to proces typowy wyłącznie dla kompostowania, a nie innych metod obróbki odpadów biodegradowalnych.