Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Często w praktyce spotykam się z sytuacją, gdy podczas szacowania ilości kruszywa do drenażu popełniane są różne błędy rachunkowe. Najbardziej typowym błędem jest nieuwzględnienie pełnej grubości warstwy kruszywa – niektórzy liczą tylko warstwę pod rurą lub tylko przykrycie, co od razu zaniża ilość materiału. Zdarza się, że do obliczeń brana jest tylko jedna z tych wartości, co prowadzi do wyników takich jak 3 m³ lub 9 m³. Wynik 3 m³ najczęściej pojawia się, gdy ktoś liczy objętość jedynie jako długość drenażu (60 m) × szerokość rowka (0,5 m) × przykrycie nad rurą (0,1 m), zapominając o głównej warstwie pod rurą. Wariant 9 m³ zwykle wynika z niepoprawnego zsumowania grubości warstw (np. przyjęcia za całość tylko 30 cm – 0,3 m – zamiast 40 cm). Natomiast 30 m³ to raczej efekt pomyłki w przemnożeniu lub „pomylenie” jednostek długości i szerokości. W praktyce budowlanej przy drenażach rozsączających nie pomija się żadnej z warstw – zarówno ta pod rurą, jak i nad nią są niezbędne dla prawidłowego działania systemu (przyspieszenie infiltracji, ochrona rurociągów). Doświadczeni wykonawcy zawsze sumują obie warstwy. Moim zdaniem, klucz do poprawnego rozwiązania takich zadań to dokładna analiza przekroju poprzecznego rowka i uwzględnienie całości w wyliczeniach. W codziennej pracy na budowie takie niedoszacowania prowadzą do kosztownych przestojów, bo materiału brakuje już po kilku godzinach robót. Szczegółowe podejście do takich obliczeń to jedno z podstawowych narzędzi inżyniera sanitarnego czy kosztorysanta – wiedza ta naprawdę przydaje się później praktycznie na każdym etapie inwestycji.