Rysunek rzeczywiście przedstawia studnię głębinową, która jest jednym z najnowocześniejszych i najczęściej stosowanych rozwiązań do poboru wody o wysokiej jakości. Kluczową cechą studni głębinowej jest to, że sięga ona do warstw wodonośnych znajdujących się nawet kilkadziesiąt metrów pod powierzchnią ziemi, co pozwala na dostęp do czystej, wolnej od zanieczyszczeń wody podziemnej. Na schemacie wyraźnie widać obecność pompy głębinowej umieszczonej poniżej poziomu zwierciadła wody – to znak rozpoznawczy tego typu studni. Takie pompy są niezbędne, bo ciśnienie hydrostatyczne na tej głębokości uniemożliwia tradycyjne ssanie z powierzchni; konieczne jest tłoczenie wody ku górze. Dopełnieniem całej instalacji jest zbiornik hydroforowy, który stabilizuje ciśnienie w domowej instalacji wodnej – to rozwiązanie powszechnie polecane przez hydraulików oraz zgodne z polskimi normami budowlanymi. W praktyce taka studnia jest wykorzystywana w domach jednorodzinnych, gospodarstwach rolnych, a nawet w małych przedsiębiorstwach – wszędzie tam, gdzie liczy się niezawodność i wydajność. Często spotykam się z opiniami, że chociaż koszt wiercenia i wykonania studni głębinowej jest wyższy, to jej eksploatacja zwraca się szybko dzięki niezależności od sieci wodociągowej i bardzo dobrej jakości wody. Takie rozwiązanie daje naprawdę duży komfort użytkowania.
Wiele osób myli typy studni, patrząc jedynie na powierzchowne elementy instalacji, ale z punktu widzenia technicznego rozróżnienie studni głębinowej, abisyńskiej, czerpanej czy chłonnej jest dość kluczowe. Studnia abisyńska, choć także sięga wód podziemnych, jest rozwiązaniem znacznie prostszym i zazwyczaj płytszym – tutaj nie stosuje się pompy głębinowej, tylko ręczne lub powierzchniowe; nie ma też charakterystycznej rury osłonowej o dużej średnicy. Częsty błąd to utożsamianie każdej studni z pompą z głębinową, ale w studni abisyńskiej najczęściej nie znajdziesz takiej instalacji, bo działa ona na zasadzie wbijanej rury z filtrem, a pobór wody jest możliwy do głębokości ok. 7-8 metrów. Studnia czerpana, znana też jako kopana, to z kolei tradycyjny model – duży otwór, często betonowany, z którego wodę czerpie się wiadrem lub pompą ręczną; nie ma tu mowy o głębokim wierceniu i montażu nowoczesnych pomp. Natomiast studnia chłonna w ogóle nie służy poborowi wody, tylko jej retencji – fachowo mówiąc, to rodzaj studni służącej do rozsączania wody np. deszczowej do gruntu, a nie do zaopatrywania domów w wodę pitną. Z mojego doświadczenia wynika, że takie błędne odpowiedzi często wynikają z niewłaściwego rozumienia nazewnictwa i braku znajomości budowy poszczególnych typów studni. W praktyce warto zwracać uwagę na elementy techniczne widoczne na schemacie – obecność głębokiej rury, pompy zatapialnej i hydroforu właściwie zawsze oznacza studnię głębinową, bo tylko ona działa niezawodnie w tych warunkach i zapewnia wysoką jakość wody zgodnie z wymogami norm sanitarnych.