Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Wiele osób, zwłaszcza na początku nauki o sieciach wodociągowych, może się pomylić, myśląc, że zbyt wysokie ciśnienie powoduje takie zjawiska jak odkładanie się osadów, zaginanie wody czy przestoje wody. To jednak są nieprecyzyjne wyobrażenia i wynikają najczęściej z niezrozumienia mechaniki przepływu oraz procesów fizykochemicznych zachodzących w rurach. Odkładanie się osadów w sieci wodociągowej jest związane głównie z niskim przepływem i zastoiskami wody, a nie z wysokim ciśnieniem – wręcz przeciwnie: im ciśnienie i prędkość przepływu wyższa, tym mniejsze ryzyko sedymentacji cząstek. Zjawisko "zaginania wody" niestety nie istnieje w praktyce – to raczej potoczny, nieprawidłowy opis jakiegoś niezrozumiałego efektu, bo woda nie zachowuje się w rurach w taki sposób. Przestoje wody wynikają raczej z awarii, zapowietrzenia czy niedrożności, a nie z powodu podwyższonego ciśnienia. Przeciwnie, wysokie ciśnienie potrafi na krótko zwiększyć przepływ, choć kosztem bezpieczeństwa technicznego. Moim zdaniem często popełnia się ten błąd myślowy, bo intuicyjnie kojarzymy wysokie ciśnienie z większą ilością problemów, ale nie zawsze je właściwie identyfikujemy. Tymczasem praktyka branżowa i wszystkie profesjonalne podręczniki jasno wskazują, że głównym zagrożeniem zbyt wysokiego ciśnienia są właśnie uszkodzenia rurociągów. Warto więc rozróżniać skutki wynikające z nadmiernego ciśnienia od problemów, które mają zupełnie inne przyczyny.