Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Wielu osobom wydaje się, że osady ściekowe można stosować praktycznie wszędzie tam, gdzie gleba potrzebuje jakiegoś wzmocnienia lub poprawy. Niestety, nie jest to takie proste. Przede wszystkim osady ściekowe, choć mogą być źródłem cennych składników mineralnych i materii organicznej, niosą też potencjalne zagrożenia dla środowiska, zwłaszcza jeśli chodzi o obecność metali ciężkich i substancji organicznych trudnych do rozkładu. Dlatego nie dopuszcza się ich wykorzystywania na terenach szczególnie wrażliwych, jak tereny ochrony ujęć wody czy parki krajobrazowe. W tych miejscach nawet niewielka infiltracja niepożądanych substancji mogłaby zagrażać wodom gruntowym albo cennym ekosystemom. Z kolei stosowanie osadów na glebach przepuszczalnych to kolejny błąd – przy wysokiej przepuszczalności łatwo o wymywanie szkodliwych składników do głębszych warstw gleby, a w efekcie do wód gruntowych. To prosta droga do zanieczyszczenia ujęć wody pitnej, a tego przecież nikt nie chce. Typowy błąd myślowy to traktowanie osadów ściekowych jak uniwersalnego nawozu – to nie działa tak jak zwykły kompost czy obornik. W praktyce branżowej zawsze stosuje się szczegółowe wytyczne i badania przed wykorzystaniem osadów. Rekultywacja gleb zdegradowanych to praktyka opisana w normach i rozporządzeniach – tylko tam można bezpiecznie i z sensem użyć osadów ściekowych, pod warunkiem zachowania wszystkich środków bezpieczeństwa i regularnych kontroli jakości gleby. To naprawdę ważne, bo bezpieczeństwo środowiska i ludzi stoi tutaj na pierwszym miejscu.