Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Wybierając inną warstwę niż odsączająca jako źródło wody odbieranej drenem podłużnym, można paść ofiarą kilku typowych nieporozumień związanych z interpretacją przekroju konstrukcji drogowej. Część osób błędnie zakłada, że warstwa wiążąca (czyli ta odpowiadająca głównie za zintegrowanie nawierzchni i nadanie jej trwałości) uczestniczy w procesie odwadniania. Tymczasem jej główną funkcją jest przenoszenie obciążeń i zapewnienie jednolitej pracy wyższych warstw – nie jest ona przewidziana do przesączania wody, a wręcz powinna tę wodę jak najbardziej ograniczać, bo jej nadmiar prowadzi do degradacji nawierzchni. Warstwa odcinająca, zgodnie z nazwą i funkcją, służy do ograniczenia podciągania kapilarnego wody z głębszych partii gruntu do warstw konstrukcyjnych drogi. To typowy błąd myślowy: skoro coś „odcina”, to może i odbiera wodę – w rzeczywistości jej zadaniem jest raczej bariera antywilgociowa niż aktywne odwadnianie. Jeszcze częściej można się spotkać ze stwierdzeniem, że to warstwa mrozochronna jest za to odpowiedzialna. Owszem, mrozochronna chroni konstrukcję przed negatywnym wpływem przemarzania, ale jej główna rola to ograniczanie skutków zamarzania wody, nie jej odbiór. W praktyce, tylko warstwa odsączająca – zbudowana z materiałów o odpowiednich właściwościach filtracyjnych – służy do zbierania i przekazywania wody do systemu drenażowego. Warto pamiętać, że prawidłowe rozumienie funkcji poszczególnych warstw jest kluczowe nie tylko na etapie projektowania, ale także przy utrzymaniu dróg. Błędne przypisanie funkcji poszczególnym warstwom prowadzi do złych decyzji projektowych i wykonawczych, co skutkuje szybką degradacją nawierzchni.