Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska
Kategorie: Obiekty inżynierii środowiska Organizacja i dokumentacja budowy Materiały i technologie
Zgodnie z dokumentacją projektową podłoże pod płytą fundamentową należy wyrównać podsypką piaskową o grubości 10 ± 1 cm. Na podstawie pomiarów powykonawczych przedstawionych w tabeli oceń, w którym punkcie podłoże zostało niepoprawnie wykonane.
| Punkty pomiarowe | P1 | P2 | P3 | P4 |
|---|---|---|---|---|
| Grubość podsypki piaskowej, m | 0,11 | 0,09 | 0,12 | 0,10 |
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowo wskazane zostało miejsce, gdzie podsypka piaskowa przekroczyła dopuszczalny zakres grubości. Zgodnie z dokumentacją projektową i przyjętymi w branży budowlanej tolerancjami, podsypka powinna mieć 10 cm grubości z odchyłką ±1 cm, czyli mieścić się w przedziale od 9 do 11 cm. W punkcie P3 grubość podsypki wynosi 0,12 m, co daje 12 cm – to już wyraźnie poza dopuszczalną tolerancją, nawet jeśli ktoś przymknąłby oko na drobne przekroczenia. Praktycznie mówiąc, za gruba podsypka może powodować miejscowe osiadania płyty fundamentowej, bo piasek jest materiałem podatnym na konsolidację i osiadanie pod obciążeniem. Moim zdaniem, właśnie na tym etapie budowy popełnia się najwięcej błędów – ludzie często bagatelizują różnice rzędu kilku centymetrów, a potem pojawiają się problemy z niestabilnością konstrukcji. Warto pamiętać, że zgodnie z normą PN-B-06050 i wytycznymi ITB, każda warstwa pod płytą powinna być kontrolowana nie tylko pod kątem grubości, ale też zagęszczenia – bo nawet idealnie równa, ale zbyt gruba i słabo zagęszczona podsypka, to prosta droga do kłopotów w przyszłości. To dobry przykład, dlaczego tak istotna jest prawidłowa kontrola powykonawcza i trzymanie się założeń projektowych. W codziennej praktyce często się mówi: „piasek to nie beton – wybacza”, ale gdy fundament zaczyna siadać, okazuje się, że te kilka centymetrów robi ogromną różnicę.