Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

Analizując odpowiedzi, warto zauważyć, że błędne określenie działu o długości 4800 m wynika najczęściej z nieuwzględnienia zarówno wydajności konkretnej koparki, jak i liczby dni roboczych przypadających na poszczególny dział. Z mojego doświadczenia wynika, że najczęstszym błędem jest mechaniczne przemnożenie liczby dni przez wydajność jednej maszyny, bez uwzględnienia przerw czy zmiany sprzętu. W Dziale 1 koparka I pracuje przez 8 dni (od 1. do 8. dnia), co daje 8 x 400 = 3200 m. Nie jest to oczekiwana długość, a niektórzy mogą się pomylić, zakładając, że dłuższy okres pracy to od razu większa długość – tymczasem liczy się konkretny okres i wydajność. Z kolei w Dziale 3 koparka II pracuje 6 dni (1. do 6. dnia), co daje zaledwie 3600 m – tu łatwo pominąć fakt, że koparka o większej wydajności, ale pracująca krócej, nie osiągnie wymaganych 4800 m. W Dziale 4 prace trwają od 7. do 14. dnia, więc 8 dni przy wydajności 600 m/dzień daje 4800 m, ale harmonogram pokazuje, że koparka II wykorzystuje ten czas na dwa osobne odcinki, a długość nie pokrywa się z zapotrzebowaniem z pytania. Standardy planowania (np. normy PN-B) podkreślają konieczność sumowania rzeczywistych okresów pracy maszyn według harmonogramu, a nie na podstawie prostych założeń. Typowym błędem jest nieuwzględnienie przerw czy przesunięć w harmonogramie – w rzeczywistości często wpływa to na dokładność planowania robót ziemnych. Praca z harmonogramami wymaga więc nie tylko mechanicznego liczenia, ale i logicznej analizy kolejności robót i dostępności sprzętu. To dobre ćwiczenie na spostrzegawczość i praktyczne myślenie, bo w terenie nie ma miejsca na pomyłki – wszystko musi być dobrze zaplanowane, żeby nie generować dodatkowych kosztów i opóźnień.