Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

Wielu osobom wydaje się, że skoro średnica pojedynczego kamienia to 8 cm, to wystarczy położyć warstwę tej samej grubości – niestety, to poważny błąd techniczny. Warstwa narzutu kamiennego o grubości równej średnicy kamienia nie zapewni odpowiedniej stabilności i trwałości umocnienia. Kamienie będą się przemieszczać pod wpływem siły wody, a cały narzut może ulec rozmyciu lub rozluźnieniu. Podobnie, gdy ktoś zaproponuje 16 cm (czyli dwa razy średnicę kamienia), ta warstwa dalej pozostaje zbyt cienka i nie gwarantuje bezpieczeństwa, szczególnie podczas wezbrań. Wbrew pozorom, kamienie w cienkiej warstwie łatwo się klinują w podłożu, tracąc swoją funkcję ochronną. Z kolei 32 cm, choć wydaje się bardziej solidne, jest już przesadą – branżowe normy i praktyka wskazują jasno, że wystarczająca jest trzykrotność średnicy. Z mojego doświadczenia, przewymiarowanie narzutu to niepotrzebne zwiększenie kosztów, które nie przekłada się na istotnie większe bezpieczeństwo, a wręcz utrudnia układanie i integrację z podłożem. W tej dziedzinie przyjęło się stosować zasadę 3D – wynika to z analiz przepływów, odporności na wymywanie oraz wyników licznych badań. Częsty błąd polega też na nieczytaniu rysunków technicznych ze zrozumieniem – na ilustracji wyraźnie zaznaczono, że grubość narzutu to 3D. Jeśli chodzi o praktykę – zbyt cienka warstwa sprawia, że narzut nie działa jako jednolita powłoka zabezpieczająca, a zbyt gruba to po prostu marnowanie materiału i pieniędzy. Podsumowując: tylko 24 cm, czyli 3 × 8 cm, zapewnia prawidłowe działanie tego typu umocnienia, zgodnie z wytycznymi i dobrą praktyką hydrotechniczną.