Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

W analizie grobli stawowych pod kątem ich wykorzystania jako komunikacyjne, kluczowe znaczenie mają parametry takie jak szerokość korony i jej wzniesienie nad zwierciadło wody. Wybierając groblę do celów komunikacyjnych, powinniśmy kierować się przede wszystkim wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa przejazdu oraz trwałości grobli w warunkach eksploatacyjnych. Szerokość korony na poziomie poniżej 3 metrów uznaje się za niewystarczającą dla swobodnego ruchu samochodów osobowych czy ciągników rolniczych, a tym bardziej dla sprzętu cięższego. Częstym błędem jest sugerowanie się tylko wysokością korony, pomijając szerokość – niestety w praktyce wąskie groble ulegają szybkiemu zniszczeniu przez rozjeżdżanie brzegów, a także są niebezpieczne przy manewrowaniu. Wybierając np. Groblę I, III lub IV, można się nabrać na ich pozornie wystarczającą wysokość nad wodą, ale szerokość 1,8 m, 2,0 m czy nawet 2,1 m to zdecydowanie za mało według ogólnie przyjętych standardów branżowych. Taki wybór może wynikać z przeoczenia standardowych wymagań lub braku praktycznego doświadczenia – częsty błąd na egzaminach i w rzeczywistości. Zdarza się, że w terenie spotyka się wąskie groble, ale one są przeznaczone raczej do ruchu pieszego lub rowerowego, ewentualnie okazjonalnego dojazdu lekkiego pojazdu, a nie regularnej komunikacji obsługowej stawów. Moim zdaniem, patrząc na doświadczenia gospodarstw rybackich, inwestowanie w odpowiednią szerokość grobli to oszczędność na dłuższą metę – nie tylko mniej napraw, ale i mniejsze ryzyko wypadków. Podsumowując, w pytaniu chodziło właśnie o wyłapanie tej istotnej różnicy i Grobla II spełnia tu zdecydowanie wszystkie wymagania praktyczne i techniczne, podczas gdy pozostałe groble nadają się co najwyżej do innych, mniej wymagających zastosowań.