Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

Wybór odpowiedniego systemu nawodnienia często zależy od typu uprawy, charakterystyki gleby i warunków lokalnych. System kroplowy, choć bardzo efektywny pod względem oszczędności wody i wykorzystywany szeroko w uprawach warzywniczych czy sadowniczych, raczej nie nadaje się na użytki zielone lub duże powierzchnie gruntów ornych – głównie ze względu na wysokie koszty instalacji i utrzymania, a także ryzyko zapychania się kroplowników. Bruzdowny, czyli polegający na rozprowadzaniu wody bruzdami pomiędzy rzędami roślin, stosowany jest najczęściej na glebach ciężkich i równinnych, gdzie łatwo utrzymać odpowiedni poziom wody, ale trudno go zastosować w sadach czy na użytkach zielonych, bo nie daje się go zaadaptować do układów wielogatunkowych i wymaga bardzo płaskiego terenu. Zalewowy natomiast to metoda dość archaiczna, stosowana punktowo na niewielkich łąkach czy polderach, a jej wadą jest duże zużycie wody oraz brak kontroli nad równomiernym rozprowadzeniem cieczy – nie nadaje się absolutnie do sadów czy warzyw, bo może powodować choroby roślin przez nadmiar wilgoci i utrudnioną wymianę gazową w glebie. Wydaje się, że często wybierając te odpowiedzi kierujemy się intuicją, że ‘na małym polu działa, to wszędzie się sprawdzi’, ale w praktyce dobór systemu jest dużo bardziej złożony i zależny od wielu czynników. Branża rolnicza zaleca szukać rozwiązań możliwie uniwersalnych, a właśnie deszczownie – dzięki mobilności, różnym typom zraszaczy i łatwości dostosowania – sprawdzają się na większości rodzajów upraw. Warto pamiętać, że nowoczesne gospodarstwo musi być elastyczne, a systemy przestarzałe czy zbyt wyspecjalizowane mogą ograniczać możliwości rozwoju lub generować niepotrzebne koszty.