Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

W przypadku prac ziemnych, takich jak rozplantowanie urobku z odmulenia cieku, istotne jest zrozumienie, jak przelicza się nakłady robocizny na czas rzeczywiście potrzebny do wykonania zadania. Można zauważyć, że najczęstszym błędem jest nieuwzględnienie proporcji między długością rowu a normatywnym nakładem pracy lub błędne założenie dotyczące liczby pracowników. Często zdarza się, że ktoś nie przelicza nakładu na całość inwestycji – przyjmuje np. 30 r-g jako czas wykonania całości lub dzieli ten nakład przez jednego pracownika, zamiast przez cały zespół. Stąd pojawiają się odpowiedzi takie jak 9 godzin (za mało – to efekt podzielenia całkowitego nakładu 90 r-g przez 10 osób zamiast 5, albo wzięcia błędnych danych wejściowych), lub 27 godzin (ktoś mógł błędnie dodać czas na każdy odcinek bez podziału na zespół, czyli 30 r-g dla 100 m razy 3, bez dzielenia przez 5 osób). Z kolei 36 godzin może wynikać z przeoczenia faktu, że praca jest wykonywana zespołowo, i potraktowania 90 r-g jako czasu netto, co prowadzi do podwojenia rzeczywistego nakładu. W praktyce kosztorysanci i inżynierowie zawsze obliczają czas, dzieląc ogólny nakład przez liczbę pracowników w brygadzie – to jest zgodne z zasadami obliczania czasu pracy w katalogach KNR czy KNNR. Typowym błędem jest też nieuwzględnienie, że roboczogodziny to suma pracy wszystkich osób, a nie czas trwania prac dla jednej osoby. Moim zdaniem warto ćwiczyć te przeliczenia 'na piechotę', żeby nie popełniać prostych błędów przy planowaniu robót czy podczas rozliczeń z inwestorem. Dobrze jest też pamiętać, że każde zadanie wymaga dokładnej analizy normatywnej, a nie „na oko”, bo wtedy wychodzą duże rozbieżności między założeniami a rzeczywistością na budowie.