Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

W branży rolniczej i środowiskowej często pojawia się zamieszanie pomiędzy różnymi typami zabiegów melioracyjnych, dlatego warto je krótko rozróżnić. Fitomelioracja opiera się głównie na wykorzystaniu roślin do poprawy właściwości gleby lub warunków wodnych, na przykład przez wysiew roślin głęboko korzeniących się, które rozluźniają profil glebowy lub zwiększają retencję wody. To całkiem inny zakres działań, często stosowany w rekultywacji lub na terenach zdegradowanych, a nie w trakcie mechanicznych prac sprzętem jak na zdjęciu. Agromelioracja obejmuje szeroki wachlarz zabiegów, m.in. wapnowanie, nawożenie, głęboszowanie czy rekultywację – są to działania głównie związane z poprawą jakości gleby pod kątem produkcji rolnej, ale nie bezpośrednio z zarządzaniem wodami przez odwadnianie. Z kolei melioracje nawadniające polegają na dostarczaniu wody do gleby w okresach suszy, np. przez budowę kanałów, zraszaczy czy systemów nawadniających – ich celem jest podniesienie wilgotności gleby, nie jej odwodnienie. Często spotykam się z błędnym przekonaniem, że każda ingerencja w gospodarkę wodną to od razu melioracja nawadniająca, ale to po prostu nieprawda. Na zdjęciu ewidentnie widzimy prace związane z budową lub modernizacją systemów drenażu – sprzęt wprowadza drenaż podziemny, co jest typowe dla melioracji odwadniających. W praktyce, błędna identyfikacja tych procesów prowadzi do złych decyzji inwestycyjnych albo niepotrzebnych wydatków, dlatego tak istotne jest rozróżnianie tych pojęć i znajomość ich praktycznego zastosowania w polskich warunkach rolniczych.