Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

W przypadku schematów ujęć wody do nawodnień z pompownią stacjonarną bardzo łatwo można się pomylić, zwłaszcza jeśli nie do końca rozumie się funkcję poszczególnych elementów układu. Często pojawia się pokusa, by rurociąg oznaczony na końcu instalacji nazwać ssawnym, ale z technicznego punktu widzenia rurociąg ssawny to zawsze ten, który prowadzi wodę od źródła (na przykład studni lub zbiornika) do pompy – jest po stronie zasysającej. Na schemacie widać wyraźnie, że numer 5 znajduje się już za pompownią, czyli po stronie tłoczenia, a nie ssania. Kolejny błąd to utożsamianie go z rurociągiem drenarskim – takiego typu rurociągi stosuje się raczej w systemach odwadniających lub w specjalistycznych aplikacjach, gdzie trzeba zbierać nadmiar wody z gleby, a nie ją tłoczyć. Nie ma uzasadnienia, żeby na tym etapie schematu stosować dren, bo tutaj chodzi o przetłaczanie czystej wody na potrzeby nawodnień. Pojawia się też mylenie tłoczącego nadziemnego z podziemnym – to w sumie klasyczna pomyłka wynikająca z przyzwyczajenia do prostszych instalacji, gdzie rurociągi prowadzi się po powierzchni dla łatwego dostępu. Jednak zgodnie z obecnymi standardami i dobrymi praktykami, rurociągi tłoczące, szczególnie na dłuższych odcinkach i w miejscach narażonych na uszkodzenia, powinny być układane pod ziemią. To zapewnia im ochronę oraz stabilność pracy, a także minimalizuje ryzyko przypadkowego uszkodzenia podczas pracy maszyn. Właśnie takie podejście jest obecnie najbardziej zalecane w projektowaniu systemów nawodnieniowych i dlatego odpowiedź dotycząca rurociągu tłoczącego podziemnego jest jedyną poprawną.