Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

Często spotykam się z sytuacją, gdy ktoś niepoprawnie wylicza czas potrzebny na wykonanie robót, bo nie uwzględnia kilku kluczowych elementów kalkulacji. Przede wszystkim, typowym błędem jest zapominanie, że długość 300 metrów dotyczy tylko jednej skarpy, a zadanie mówi wyraźnie o obu – więc od razu podwaja się zakres robót do 600 metrów bieżących. Gdy ktoś przyjmuje liczbę 300 godzin, to najczęściej po prostu przemnaża 0,7 roboczogodziny przez 300 metrów, a potem wynik traktuje jako całkowity czas pracy zespołu, co jest niezgodne z podejściem branżowym. Kolejny, bardzo częsty błąd to pominięcie podziału pracy przez liczbę osób w zespole – norma daje nam ilość r-g (roboczogodzin), czyli łączny nakład dla wszystkich członków zespołu, ale potem trzeba ten czas podzielić przez realną liczbę robotników, by uzyskać rzeczywisty czas trwania robót. Z kolei odpowiedzi typu 420 czy 600 godzin często wynikają z przemnożenia zakresu prac przez nakład jednostkowy, bez żadnego podziału przez liczbę pracowników lub bez uwzględnienia, że prace należy wykonać na obu skarpach. Takie uproszczenie prowadzi do przeszacowania czasu, co w praktyce skutkuje niepotrzebnym wydłużeniem harmonogramu i zawyżonym kosztem robocizny. Według standardów branżowych, zawsze należy dokładnie określić zakres robót dla wszystkich powierzchni, do których odnosi się zadanie, i następnie wyliczyć nakład pracy jednostkowej, przeliczyć go na cały zakres, a na końcu podzielić przez liczebność brygady. Moim zdaniem, pominięcie któregoś z tych etapów to najczęstsza przyczyna błędnych wycen i planowania robót hydrotechnicznych, a skutki takich pomyłek widać potem na placu budowy w postaci opóźnień i nieporozumień z inwestorem.