Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

Właśnie tak, 192 m³ to poprawny wynik, bo wszystko tutaj się zgadza zarówno pod względem obliczeń, jak i praktycznego podejścia do planowania transportu mas ziemnych na budowie. Kluczowe było policzenie czasu pełnego cyklu pracy pojazdu, czyli sumowania wszystkich czynności: załadunku (6 min), jazdy z ładunkiem (12 min), wyładunku (4 min) i jazdy powrotnej (8 min). Razem daje to 30 minut na jeden kurs, więc w ciągu 8 godzin (czyli 480 minut) taki środek transportowy wykona dokładnie 16 pełnych cykli (480 : 30 = 16). Każdy kurs to 12 m³ gruntu, więc w sumie 16 × 12 daje właśnie 192 m³. Takie podejście jest zgodne z praktyką branżową – zawsze trzeba pamiętać, żeby uwzględnić wszystkie fazy cyklu, bo nawet te krótsze czynności, jak wyładunek czy powrót, mogą znacząco wpłynąć na końcowy wynik. Branżowe standardy zarządzania logistyką budowy podkreślają, że dokładność w takich obliczeniach to podstawa efektywnego harmonogramowania robót ziemnych. Moim zdaniem, umiejętność szybkiego przeliczania takich sprawdza się potem nie tylko na egzaminach, ale i na prawdziwej budowie, gdy trzeba zaplanować dostawy i uniknąć przestojów sprzętu. Często w praktyce stosuje się dodatkowo współczynnik sprawności (np. 0,85), ale jeśli nie jest podany, przyjmuje się efektywność idealną. Warto też pamiętać, że jeśli na placu jest kilka pojazdów, trzeba to przemnożyć przez liczbę środków transportowych. Ta metoda pozwala oszacować nie tylko ilość dowiezionego materiału, ale i potrzeby logistyczne oraz ułatwia kontrolę nad kosztami inwestycji. Takie tematy są bardzo przydatne szczególnie przy większych robotach ziemnych, gdzie każda godzina pracy sprzętu to konkretne pieniądze.