Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

W wielu tego typu zadaniach pojawia się pokusa, by uprościć sobie obliczenia i przez to łatwo o pomyłki. Najczęściej spotyka się tu błędy związane z nieprawidłowym podziałem powierzchni na część podwodną i nadwodną lub niewłaściwym zastosowaniem stawek za koszenie. Część osób zakłada, że wystarczy policzyć jedną, uśrednioną stawkę dla całości albo nie zauważa, że mamy dwie różne ceny. Często też myli się procenty – na przykład przelicza 80% z 840 m², ale potem źle oblicza pozostałe 20% lub je pomija. Jeszcze innym błędem jest mnożenie całości powierzchni tylko przez jedną ze stawek, co prowadzi do kosztów zdecydowanie zaniżonych lub zawyżonych. Praktyka pokazuje, że takie niedopatrzenie może w realnych projektach skutkować sporymi stratami finansowymi i problemami przy późniejszym rozliczeniu prac. Zdarza się też, że ktoś przyjmuje stawki odwrotnie – czyli wyższą cenę przypisuje części nadwodnej, co nie ma uzasadnienia, bo koszenie pod wodą zawsze jest droższe ze względu na trudność dostępu i konieczność użycia specjalistycznych narzędzi. Z punktu widzenia branżowych standardów, prawidłowy kosztorys zawsze zaczyna się od precyzyjnego określenia zakresu i charakteru prac, a potem dokładnego przypisania stawek do każdej części powierzchni. Jeśli coś w tych krokach umknie, całość wyliczenia zupełnie traci sens. To typowy przypadek, gdzie błąd „na prostych procentach” potrafi przełożyć się na duże konsekwencje w praktyce – i moim zdaniem właśnie dlatego warto te podstawowe działania robić bardzo dokładnie, bo w pracy technika czy inżyniera nikt później nie akceptuje „w przybliżeniu dobrze”. Poprawność takich kalkulacji jest jednym z fundamentów dobrze prowadzonego projektu.