Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych
Kategorie: Melioracje wodne Budowle wodne Gospodarka wodna w rolnictwie i stawach
W celu gromadzenia wody do nawodnień jest planowane wykonanie zbiornika retencyjnego. Ziemia uzyskana z wykopu zostanie w 50% rozplantowana na przyległym terenie. Która wielkość z przedstawionej charakterystyki zbiornika umożliwia określenie ilości tej ziemi?
| Parametry zbiornika | Wielkość |
|---|---|
| Powierzchnia dna | 2 520 m² |
| Powierzchnia całkowita | 4 036 m² |
| Łączna kubatura wykopu | 10 000 m³ |
| Powierzchnia skarp zbiornika | 1 740 m² |
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
W przypadku planowania budowy zbiornika retencyjnego, najważniejszym parametrem pozwalającym określić ilość ziemi uzyskanej z wykopu jest właśnie łączna kubatura wykopu. To trochę tak, jakby chcieć wiedzieć, ile materiału zostanie wydobyte z ziemi, zanim zacznie się myśleć o jego zagospodarowaniu. Kubatura oznacza objętość, czyli wyrażamy ją w metrach sześciennych (m³), i dokładnie tyle ziemi zostanie wydobyte, ile wynosi ten parametr. W praktyce, kiedy na budowie mamy do czynienia z wykopami, zawsze operuje się właśnie kubaturą, bo to ona decyduje o ilości mas ziemnych do przewiezienia, rozplantowania lub wywiezienia. Branżowe normy zakładają wyliczanie mas ziemnych właśnie na podstawie objętości – powierzchnie nie oddają rzeczywistej ilości gruntu, bo nie uwzględniają głębokości. Moim zdaniem bez tej informacji nie da się rzetelnie zaplanować logistyki na budowie. Dla przykładu: jeżeli z wykopu uzyskujemy 10 000 m³ ziemi, a 50% z niej chcemy rozplantować, to logiczne – rozplantujemy 5 000 m³. To bardzo praktyczne, bo pozwala dokładnie policzyć, ile ziemi trzeba przewieźć i gdzie ją później zagospodarować. Takie podejście jest standardem w projektowaniu i praktyce budowlanej, bo każda inna wielkość (np. powierzchnia dna albo skarp) nie daje nam informacji o ilości masy ziemnej, lecz tylko o rozmiarze powierzchni.