Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

Przy tego typu zadaniu nietrudno o pomyłkę, szczególnie jeśli nie zwróci się uwagi na to, co tak naprawdę oznaczają wartości w tabeli. W branży budowlanej normy podają nakłady pracy na jednostkę miary, tutaj na 1 metr rurociągu. Bardzo częstym błędem jest mylenie r-g (roboczogodziny) z m-g (maszynogodziny) albo przyjmowanie, że podana liczba dotyczy całego zakresu prac, a nie tylko jednego metra. Zdarza się też, że ktoś źle przemnoży wartości – np. weźmie pod uwagę tylko czas pracy robotników, ignorując żurawia, albo odwrotnie. Kolejnym typowym potknięciem jest zsumowanie czasów dla wszystkich pracowników i maszyn, zamiast potraktować je oddzielnie, bo przecież robotnicy i żuraw mogą częściowo pracować równolegle. Zdarza się też, że ktoś pomnoży wartość przez średnicę rurociągu zamiast przez jego długość, co oczywiście daje kompletnie błędny wynik. W praktyce kosztorysowej bardzo ważne jest dokładne czytanie tabel i zrozumienie, do czego odnosi się każda pozycja. Przewymiarowanie robót – np. wyliczenie 36 czy nawet 75 godzin pracy żurawia – prowadziłoby do niepotrzebnego zwiększenia kosztów i zapotrzebowania na sprzęt, co w realnym projekcie byłoby nie do przyjęcia. Z mojego doświadczenia wynika, że im prostszy wydaje się przelicznik w tabeli, tym łatwiej o błąd przy rutynowym wypełnianiu kosztorysu. Najlepiej zawsze sprawdzić, do jakiej jednostki odnosi się norma i przemnożyć ją przez konkretne metry, sztuki lub inne mierzalne wielkości z projektu. To pozwala uniknąć nie tylko błędów rachunkowych, ale też poważnych nieporozumień w trakcie realizacji inwestycji.