Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

Często spotykam się z błędami przy tego typu zadaniach, bo łatwo tutaj coś pominąć w obliczeniach i sugerować się intuicją zamiast konkretną normą branżową. Jednym z typowych niedopatrzeń jest nieuwzględnienie pełnego nakładu roboczogodzin na całą powierzchnię, czyli pomnożenie powierzchni przez nakład na 100 m², a potem właściwe podzielenie tego przez sumę godzin dostępnych dla każdego pracownika. Jeśli ktoś wybrał mniejszą liczbę osób, pewnie założył, że 1 600 m² to łatwa powierzchnia do ogarnięcia dla dwóch czy trzech osób, ale niestety normy są nieubłagane – 10,5 r-g na 100 m² to wcale nie jest mało. Z kolei wybór większej liczby pracowników niż potrzeba wynika najczęściej z niepotrzebnego zaokrąglania w górę lub nieprzemyślanego podejścia do harmonogramu – można wtedy przepłacić, a i tak praca będzie szybciej niż zakładał inwestor. W praktyce błędne oszacowanie skutkuje przekroczeniem kosztów albo niedotrzymaniem terminów. Pracując w branży wodno-melioracyjnej nie raz widziałem, jak zły dobór zespołu prowadził do konfliktów z inwestorem czy nawet z urzędnikami nadzoru. To zadanie pokazuje, że tu nie ma miejsca na „na oko” – trzeba trzymać się wyliczeń, bo każde odchylenie to ryzyko finansowe i organizacyjne. Z mojego doświadczenia wynika, że warto dwa razy przeliczyć i nie pominąć żadnego etapu kalkulacji, bo matematyka w takich przypadkach jest po prostu nieubłagana.