Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych

Analizując powyższe odpowiedzi, można zauważyć, że nietrudno jest dać się zmylić liczbom w tabeli, szczególnie jeśli nie przeliczy się wszystkiego dokładnie pod kątem powierzchni stawu. Wiele osób zakłada, że skoro największe wartości parowania są w czerwcu czy lipcu, to właśnie wtedy potrzeba najwięcej wody, by zrekompensować straty. To jednak tylko pozorna intuicja. Parowanie jednostkowe w tabeli jest podane na jeden hektar, a powierzchnia, którą trzeba uwzględnić, to 1,2 ha. Stąd w każdym miesiącu ilość parującej wody trzeba przemnożyć przez ten współczynnik. W kwietniu parowanie jest jeszcze stosunkowo niewielkie, w czerwcu i lipcu – choć teoretycznie największe – po przeliczeniu na podaną powierzchnię nie daje dokładnie takiej wartości, jak szukana 0,78 l/s. Najczęstszy błąd to właśnie nieuwzględnienie tej powierzchni i próba znalezienia miesiąca, patrząc po prostu na największą liczbę w kolumnie parowania. Są też osoby, które sugerują się liczbą dni w miesiącu, ale to nie wpływa na średnie parowanie w danej sekundzie – ta wartość jest już uśredniona. W branży gospodarki wodnej bardzo ważne jest, żeby zawsze dokładnie przeliczać jednostki i nie popełniać tych drobnych, lecz kosztownych błędów. Standardem jest zawsze przeliczać straty parowania z uwzględnieniem rzeczywistej powierzchni zbiornika oraz konkretnych warunków miesiąca. Moim zdaniem, dobra praktyka to nawet trochę „przewymiarować” zapasy wody na okresy największych upałów, ale tylko na podstawie prawidłowych obliczeń – a nie na intuicję. Takie podejście pozwala uniknąć problemów z niedoborem wody w najgorętszych miesiącach.