Kwalifikacja: BUD.22 - Organizacja i prowadzenie robót melioracyjnych
Kategorie: Melioracje wodne Systemy nawodnień i odwadniania Gospodarka wodna w rolnictwie i stawach
W tabeli zestawiono plony borówki uzyskane w latach 2014 – 2017 na obszarze, gdzie zastosowano nawodnienie deszczowniane oraz na obszarze bez nawodnień. W którym roku nawodnianie dało najlepsze efekty produkcyjne?
| Wyszczególnienie | Rok | |||
|---|---|---|---|---|
| 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | |
| Plon w t/ha | ||||
| Uprawa bez nawodnień | 3,87 | 2,96 | 3,37 | 3,74 |
| Uprawa nawadniana | 10,46 | 9,87 | 10,12 | 10,10 |
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Dobrze zauważone – rok 2015 faktycznie wyróżnia się, jeśli chodzi o efektywność nawodnienia. Jeśli spojrzymy na dane, to różnica plonu między uprawą nawadnianą (9,87 t/ha) a bez nawodnienia (2,96 t/ha) wynosi aż 6,91 t/ha. To największy przyrost spośród wszystkich lat. W praktyce sadowniczej tak duży skok to wręcz świetny przykład na to, jak istotne jest dostosowanie technologii produkcji do warunków pogodowych. Moim zdaniem warto zwrócić uwagę, że 2015 rok to w Polsce czas wyjątkowej suszy – wiele upraw zanotowało wtedy spadki wydajności bez nawadniania. Stąd tak duża różnica. Branżowo rzecz biorąc, w takich latach systemy deszczowniane są absolutnie kluczowe i właśnie wtedy pokazują swoją opłacalność. Na co dzień w praktyce ogrodniczej poleca się analizę opłacalności inwestycji w systemy nawadniające właśnie pod kątem takich ekstremalnych sezonów. Wniosek praktyczny płynie taki, że nawet jeśli w normalnych latach efekt może być mniejszy, to w sezonach stresowych dla roślin, nawadnianie ‘robi robotę’. Takie dane warto uwzględniać przy planowaniu upraw i inwestycji w infrastrukturę, zwłaszcza gdy klimat staje się coraz bardziej kapryśny. To nie jest teoria – to konkretne, policzalne efekty. Dobry przykład na to, czemu trzeba umieć czytać dane i wyciągać z nich właściwe wnioski dla praktyki rolniczej.