Kwalifikacja: PGF.10 - Prowadzenie działalności informacyjno-bibliograficznej

Wiele osób sądzi, że każda książka, która jest popularna lub używana przez młodych ludzi, może znaleźć się w asortymencie podręczników szkolnych. Jednak to błędne założenie. Podręczniki szkolne muszą spełniać określone standardy edukacyjne – są opracowywane według podstawy programowej i muszą zostać zatwierdzone przez odpowiednie organy, najczęściej Ministerstwo Edukacji i Nauki. Książki takie jak „Karuzela” P. Śwista czy „Ślepnąc od świateł” J. Żulczyka choć ciekawe, literacko wartościowe i nawet czasem analizowane na lekcjach języka polskiego, nie są podręcznikami. To literatura piękna czy rozrywkowa, a taki rodzaj książek nie jest formalnie zaliczany do asortymentu podręczników szkolnych, nie zawiera ćwiczeń, powtórek materiału, podsumowań ani odniesień do standardów edukacyjnych. Z kolei pozycje typu „Jamie gotuje po włosku” O. Jamie pełnią zupełnie inną rolę – to książka kucharska, która może zainteresować uczniów praktycznych kierunków gastronomicznych, ale nie jest opracowana jako materiał dydaktyczny zgodny z podstawą programową, nie posiada elementów typowych dla podręcznika, takich jak zadania, testy czy ramy edukacyjne. Często spotykam się z błędnym myśleniem, że każda książka wykorzystywana na lekcji jest od razu podręcznikiem – to nieprawda, bo tylko publikacje oficjalnie dopuszczone do użytku szkolnego, opracowane specjalnie dla uczniów i nauczycieli, stanowią asortyment podręczników. W praktyce nauczyciele mogą korzystać z różnych źródeł, ale wymagane i egzekwowane podczas egzaminów oraz lekcji są tylko materiały ujęte w oficjalnym wykazie podręczników. Często największy błąd popełniają osoby, które wybierają pozycje atrakcyjne tematycznie, ale zupełnie niezgodne z formalnymi wymogami polskiej edukacji. To pokazuje, jak ważne jest rozróżnianie literatury pomocniczej od typowego, zatwierdzonego podręcznika szkolnego.