Kwalifikacja: PGF.10 - Prowadzenie działalności informacyjno-bibliograficznej

Opis zamieszczony w ramce może na pierwszy rzut oka sprawiać trudność, zwłaszcza jeśli nie ma się jeszcze dużego doświadczenia z bibliografią. Wydawnictwo ciągłe to zbiorcza nazwa dla publikacji, które ukazują się w seriach lub regularnych odstępach czasu, np. czasopisma, magazyny, roczniki czy biuletyny. Często spotykam się z tym, że myli się wydawnictwo ciągłe z wydawnictwem zwartym. Wydawnictwo zwarte to książki, monografie albo prace zbiorowe wydane raz, bez zamiaru kontynuacji. Jeśli pojawia się numer czasopisma, rocznik oraz strony, to prawie zawsze mowa o artykule z wydawnictwa ciągłego, a nie o książce czy rozdziale w pracy zbiorowej. Z drugiej strony, określenie „wydawnictwo ciągłe” bez precyzowania, że chodzi o artykuł, jest zbyt ogólne – bo nie wszystko w czasopiśmie jest artykułem (mogą być komunikaty redakcyjne, ogłoszenia itd.). Natomiast „artykuł z wydawnictwa zwartego” to termin zarezerwowany dla rozdziałów lub tekstów zamieszczonych np. w książkach zbiorowych, a nie w czasopismach. Częsty błąd to sugerowanie się samą nazwą wydawnictwa albo nazwiskiem autora i tytułem, bez zwrócenia uwagi na pozostałe elementy opisu bibliograficznego. Praktyka pokazuje, że prawidłowe rozróżnianie tych pojęć pozwala na lepszą organizację i wykorzystanie źródeł, a także na unikanie kłopotów przy tworzeniu bibliografii według standardów (np. PN-ISO 690, APA, MLA). Moim zdaniem warto utrwalać sobie te różnice na konkretnych przykładach, bo potem przy pisaniu prac czy projektów jest dużo łatwiej uniknąć drobnych, ale irytujących błędów.