Kwalifikacja: PGF.10 - Prowadzenie działalności informacyjno-bibliograficznej

W tematyce bibliologicznej bardzo łatwo pomylić pojęcia, zwłaszcza gdy w grę wchodzą takie terminy jak reprint, manuskrypt czy arcydzieło. Reprint to w praktyce po prostu nowy wydruk dzieła, które pierwotnie ukazało się wcześniej. Nie ma tutaj znaczenia epoka, a raczej fakt powielenia już istniejącej publikacji, zwykle dla szerszego udostępnienia czytelnikom. Ludzie często sądzą, że reprinty mają jakąś szczególną wartość zabytkową, ale to nie jest prawda – to głównie użytkowy sposób przedłużania dostępności dawnych tekstów. Manuskrypt natomiast odnosi się zawsze do rękopisu, czyli dzieła napisanego ręcznie, bez użycia druku. I choć manuskrypty były popularne przed wynalezieniem druku, to nie każda stara publikacja jest automatycznie manuskryptem, co bywa częstym błędem logicznym. Arcydzieło to już czysto subiektywna kategoria – może dotyczyć zarówno rękopisów, druków, jak i współczesnych publikacji, ale nie ma związku z okresem powstania czy techniką wykonania. W profesjonalnej pracy z książką bardzo ważne jest precyzyjne rozróżnianie tych pojęć, bo inaczej można błędnie ocenić wartość, sposób konserwacji czy nawet status prawny zbiorów. Przeświadczenie, że wszystko, co stare, to manuskrypt albo że reprinty są wartościowe jak oryginały, prowadzi do nieporozumień w pracy bibliotecznej i informacyjnej. Z mojego doświadczenia, wielu początkujących myli te terminy, bo brzmią podobnie albo kojarzą się z czymś zabytkowym, ale prawidłowa klasyfikacja wymaga znajomości konkretnych dat i technologii. Dobrze jest, nawet dla własnej satysfakcji, znać te różnice i się nimi posługiwać w praktyce, bo to świadczy o profesjonalizmie w branży.