Przewodnik Bibliograficzny to faktycznie oficjalny wykaz druków wydawanych w Polsce i właściwie jest to taki fundament dla każdego, kto na poważnie zajmuje się bibliografią czy informacją naukową. Ten periodyk wydaje Biblioteka Narodowa i jego główną funkcją jest rejestrowanie wszystkich publikacji, które ukazują się na terenie naszego kraju. Co ważne, Przewodnik Bibliograficzny zawiera nie tylko książki, ale też broszury, wydawnictwa ciągłe, mapy, a nawet niektóre typy dokumentów dźwiękowych i multimedialnych – praktycznie wszystko, co podlega obowiązkowi egzemplarza bibliotecznego. W pracy bibliotekarza korzystanie z tego źródła jest standardem, bo właśnie na jego podstawie tworzy się katalogi, planuje zakupy książek do zbiorów czy opracowuje zestawienia statystyczne. Z mojej praktyki wynika, że jeśli ktoś chce mieć pewność, że dana książka naprawdę istnieje i została wydana oficjalnie, najpierw sprawdza Przewodnik Bibliograficzny. W odróżnieniu od innych publikacji branżowych, ten wykaz jest autoryzowany przez państwo i ma charakter urzędowy, co daje mu dodatkową rangę i wiarygodność. Oprócz praktycznego zastosowania w bibliotekach, często korzystają z niego także wydawcy, księgarze czy osoby zajmujące się badaniem rynku wydawniczego. Takie rozwiązanie jest zgodne z międzynarodowymi standardami bibliograficznymi, gdzie każdy kraj prowadzi swoją narodową bibliografię. Moim zdaniem, znajomość tego narzędzia to absolutna podstawa dla każdego, kto wiąże przyszłość z pracą w instytucjach kultury czy informacją naukową.
Wybór innej odpowiedzi niż Przewodnik Bibliograficzny świadczy o pewnym nieporozumieniu w kwestii funkcji poszczególnych źródeł informacji bibliograficznej w Polsce. Często można spotkać się z mylnym przekonaniem, że np. Nowe Książki czy Bibliografia polska pełnią rolę oficjalnych rejestrów wydawnictw, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Nowe Książki to raczej czasopismo branżowe prezentujące recenzje, omówienia, czasami zapowiedzi wydawnicze – jest to ciekawe źródło inspiracji czy informacji o aktualnych trendach na rynku książki, ale nie ma charakteru urzędowego i nie jest kompletne. Bibliografia polska to z kolei bardzo szeroki i historyczny projekt bibliograficzny, często obejmujący wcześniejsze epoki – jego zakres i metodologia są niejednorodne i nie jest on już na bieżąco aktualizowany, co ogranicza jego przydatność jako oficjalnego wykazu współczesnych druków. Ruch Wydawniczy w Liczbach to natomiast raport statystyczny, który dostarcza syntetycznych informacji o liczbie wydanych tytułów, nakładach, strukturze rynku – bardzo fajny do analiz liczbowych, ale nie zawiera pełnych opisów bibliograficznych każdej publikacji. Typowym błędem jest skupienie się na popularności czy praktyczności korzystania z danego źródła, bez zastanowienia się nad jego instytucjonalnym statusem i rolą w systemie informacji naukowej. Przewodnik Bibliograficzny jest jedynym oficjalnym, państwowym wykazem bieżącej produkcji wydawniczej, co wynika bezpośrednio z przepisów dotyczących obowiązku egzemplarza bibliotecznego i polityki bibliograficznej Biblioteki Narodowej. W praktyce, tylko to źródło gwarantuje kompletność, aktualność i wiarygodność danych, które są niezbędne przy katalogowaniu, zakupach czy badaniach rynku wydawniczego.