Kwalifikacja: PGF.10 - Prowadzenie działalności informacyjno-bibliograficznej

W opisie bibliograficznym drugiego stopnia podstawą jest podanie takich informacji, które umożliwiają jednoznaczną identyfikację cytowanego dokumentu, ale nie są związane bezpośrednio z jego materialnym wydaniem czy fizycznym drukiem. Z mojego doświadczenia wynika, że bardzo często myli się pojęcia: data wydania i data druku, choć to zupełnie różne rzeczy. Data wydania to informacja o momencie, kiedy oficjalnie opublikowano daną pozycję – zawsze powinna się znaleźć w opisie, bo jest kluczowa dla rozróżnienia różnych edycji czy wersji publikacji. Tytuł właściwy to absolutna podstawa każdego opisu bibliograficznego, bo bez niego trudno byłoby odszukać konkretną pozycję w bazach danych czy katalogach bibliotecznych. Oznaczenie odpowiedzialności, czyli np. autor, redaktor czy inny współtwórca, również należy umieścić w opisie, bo ta informacja pozwala rozróżnić publikacje o tym samym tytule, a innych autorach. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że opis drugiego stopnia powinien być analogiczny do opisu pierwszego stopnia, więc wrzuca się tam także datę druku – jednak według norm, np. PN-ISO 690, taka praktyka jest błędna. Data druku odnosi się tylko do konkretnego egzemplarza i nie jest potrzebna do wskazania źródła wtórnego. W opisie drugiego stopnia skupiamy się na danych bibliograficznych dokumentu cytowanego pośrednio, a nie na szczegółach jego druku. Pomijanie lub zamiana tych elementów prowadzi do niepełnych lub mylących opisów, co może skutkować trudnościami w prawidłowej identyfikacji cytowanych materiałów – a to w profesjonalnym środowisku jest niedopuszczalne. Stąd tak ważne jest, by wyraźnie rozróżniać, jakie informacje są niezbędne, a jakie zbędne w zależności od typu opisu bibliograficznego.