Kwalifikacja: PGF.10 - Prowadzenie działalności informacyjno-bibliograficznej

Opis bibliograficzny zamieszczony w ramce nie dotyczy ani map, ani książek w tradycyjnym rozumieniu, ani czasopism, choć te typy wydawnictw na pierwszy rzut oka bywają mylone w katalogach czy bibliografiach. Z mojego doświadczenia wiem, że wielu uczniów utożsamia wszystkie druki z książkami, jednak istotne są szczegóły widoczne w samym opisie. Przede wszystkim, obecność ISMN na końcu to kluczowa wskazówka – ISMN (International Standard Music Number) jest stosowany wyłącznie do ewidencjonowania nut, czyli druków muzycznych, a nie książek naukowych, map czy czasopism. Mapy mają swoje własne oznaczenia oraz typowe określenia w opisie bibliograficznym, jak skala czy typ mapy, a tutaj takich informacji nie ma. Książki z kolei korzystają z ISBN, a czasopisma z ISSN, więc od razu można zauważyć różnicę w użyciu standardów identyfikacyjnych. Dodatkowo, czasopisma w opisie bibliograficznym zawierają zwykle informacje o rocznikach, numerach, miesiącach czy periodyczności, czego tu nie znajdziemy. Typowym błędem jest też kierowanie się wyłącznie tytułem lub nazwą wydawnictwa – "Polskie Wydawnictwo Muzyczne" rzeczywiście wydaje także książki i czasopisma, jednak w tym przypadku kluczowe są szczegóły techniczne: tytuł sugerujący zawartość muzyczną, oznaczenie "zeszyt 1", liczba stron (krótka – tylko 18) oraz rozmiar sugerujący zeszyt nutowy. Z punktu widzenia prawidłowego opisu katalogowego nuty mają swoje miejsce i należy je odpowiednio wyodrębniać, co przewidują zarówno normy PN-ISO 690, jak i praktyka katalogowania według MARC21. Opieranie się na samych skojarzeniach lub tytule bez analizy technicznych detali prowadzi do błędnych wniosków. W pracy zawodowej warto zwracać uwagę na takie detale, bo ułatwiają one szybkie i prawidłowe klasyfikowanie różnych typów wydawnictw.