Kwalifikacja: PGF.10 - Prowadzenie działalności informacyjno-bibliograficznej

Wiele osób wybiera czasem odpowiedzi takie jak „ukryte”, „zbiorowe” czy „korporatywne”, bo w praktyce katalogowania pojęcia te często się przewijają i są mylone. Jednak w przypadku przedstawionego opisu bibliograficznego warto sięgnąć do źródeł i dobrych praktyk, żeby rozróżnić te pojęcia. Po pierwsze, autorstwo ukryte pojawia się wtedy, gdy w ogóle nie mamy podanych autorów – na karcie tytułowej czy w innym miejscu nie da się ustalić, kto napisał daną publikację. To typowe np. dla starych dokumentów, anonimowych ulotek albo tekstów, w których autor celowo pozostał nieznany. Autorstwo zbiorowe bywa mylone z indywidualnym, gdy widzimy kilku autorów, ale dopóki mamy imiona i nazwiska – nie jest to zbiorowe w sensie katalogowym. Zbiorowe autorstwo stosujemy, gdy podana jest grupa ludzi bez rozróżnienia, albo np. „Zespół Redakcyjny” czy „Grupa Badawcza”, bez konkretnych personaliów. Autorstwo korporatywne natomiast przypisuje się instytucjom, organizacjom, urzędom – na przykład „Ministerstwo Edukacji Narodowej” czy „Uniwersytet Warszawski” jako autor, bez wymieniania osób fizycznych. W pytaniu mamy dwie konkretne osoby, więc – choć czasem kusi uznać to za autorstwo zbiorowe przez liczbę autorów – to jest to klasyczne autorstwo indywidualne według wszelkich standardów bibliograficznych. Typowym błędem jest tu mieszanie liczby autorów z rodzajem autorstwa – liczy się nie ilość, ale sposób podania odpowiedzialności intelektualnej za dzieło. Takie niuanse wydają się drobne, ale w praktyce znacząco wpływają na poprawność zapisów w bazach danych czy katalogowaniu księgozbioru. Moim zdaniem warto poćwiczyć rozpoznawanie tych różnic, bo ułatwia to później pracę z literaturą, zwłaszcza przy pisaniu prac naukowych czy zawodowej obsłudze bibliograficznej.