Kwalifikacja: PGF.10 - Prowadzenie działalności informacyjno-bibliograficznej

Adnotowany opis bibliograficzny różni się od zwykłego tym, że zawiera nie tylko formalne dane o publikacji, ale też krótki komentarz, ocenę albo nawet streszczenie treści. W wybranych przez Ciebie przykładach opisy ograniczały się praktycznie do podstawowych elementów: autora, tytułu, wydania, danych wydawniczych, czasem dodatkowych informacji takich jak tłumacz czy seria wydawnicza, ewentualnie hasła przedmiotowe. Owszem, są to poprawne i pełne opisy bibliograficzne – nie można im niczego zarzucić pod względem zgodności z normami bibliograficznymi – jednak brakuje w nich tego, co stanowi sedno adnotacji. Opisy tego typu są najczęściej spotykane w katalogach bibliotecznych lub na liście literatury cytowanej. Typowym błędem jest mylenie adnotacji z tzw. hasłami przedmiotowymi lub notą o tłumaczeniu – te elementy pomagają sklasyfikować książkę, ale nie przekazują subiektywnej oceny ani nie podsumowują zawartości. W praktyce, kiedy przygotowujesz adnotowaną bibliografię, musisz pokusić się o własny krótki komentarz: możesz napisać, że książka jest przydatna dla osób początkujących, albo że autor przedstawia nowatorskie podejście do tematu. Takie opisy są szczególnie przydatne w edukacji, przy pisaniu prac dyplomowych czy naukowych, gdzie liczy się nie tylko fakt, że dana publikacja istnieje, ale również jej faktyczna wartość merytoryczna. Często osoby, które stawiają pierwsze kroki w pracy z literaturą, nie rozróżniają jeszcze, że adnotacja to coś zupełnie innego niż oficjalny opis katalogowy. Warto o tym pamiętać i za każdym razem dopytywać się, czy chodzi wyłącznie o dane formalne, czy również o subiektywną, krótką ocenę treści. To naprawdę zmienia sposób korzystania z literatury i ułatwia późniejsze poszukiwania.