Podkreślony fragment „PANTALON, Michael” to tzw. hasło autorskie. W opisie bibliograficznym, zgodnie z normą PN-N-01215 czy wytycznymi katalogowania bibliotecznego (np. MARC 21), hasło autorskie to główny element identyfikacji dokumentu, który pozwala zlokalizować publikację według nazwiska autora. To właśnie ono umieszczane jest na początku opisu – przez to katalogi biblioteczne oraz systemy komputerowe mogą szybko wyszukiwać książki według twórcy. Z mojego doświadczenia w bibliotece wiem, że czytelnicy rzadko pamiętają tytuł, a prawie zawsze nazwisko autora – dlatego ta część opisu jest szczególnie wyróżniana (czasem dużymi literami lub podkreśleniem). Praktycznie, gdy przeglądasz katalogi on-line czy kartkowe, właśnie hasło autorskie rządzi kolejnością ułożenia fiszek czy rekordów. Warto też dodać, że hasło autorskie w opisie często występuje w formie odwróconej (najpierw nazwisko, potem imię), co jest typowe dla standardów międzynarodowych. Moim zdaniem, dobra znajomość takich podstaw ułatwia nie tylko katalogowanie czy pracę w bibliotece, ale też szybkie korzystanie z różnych baz wiedzy i naukowych źródeł. Hasło autorskie to taki trochę „adres” książki w świecie bibliografii.
Wiele osób, patrząc na opis bibliograficzny, może mieć wątpliwości, który element jak się fachowo nazywa, bo na pierwszy rzut oka wszystko wygląda dość podobnie i sformalizowanie. Jednak kluczowe jest rozróżnienie pojęć. Hasło przedmiotowe odnosi się do tematyki dzieła i zazwyczaj występuje osobno, na końcu opisu lub w specjalnych polach w katalogach komputerowych. Służy ono do wyszukiwania publikacji po temacie, a nie po nazwisku – jest to zupełnie inna metoda dostępu. Nazwa instytucji wydawniczej, czyli kto wydał książkę, w opisie pojawia się po dwukropku i zwykle przed datą wydania. W tym przykładzie mówimy o „Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne”, a nie o autorze. Oznaczenie odpowiedzialności to fragment z informacją o osobach zaangażowanych w powstanie książki – tu: „przekład Agata Błaż” – i występuje po tytule. Wielu myli te określenia, bo sąsiadują ze sobą w opisie, ale mają inne zadania. Typowym błędem jest utożsamianie pierwszego podkreślonego elementu z hasłem przedmiotowym, bo niektórzy sądzą, że nazwisko autora automatycznie wyznacza temat książki – a tak nie jest. Z kolei nazwa wydawnictwa to informacja techniczna, ważna przy cytowaniu, lecz nie jest kluczem wyszukiwawczym. W praktyce katalogowej, podkreślony fragment na początku opisu zawsze oznacza hasło autorskie – to właśnie dzięki niemu biblioteki układają swoje katalogi. Jest to element nie tylko tradycyjnych fiszek, ale również opisów elektronicznych. Rozróżnienie tych pojęć to absolutna podstawa pracy z literaturą fachową i naukową – bez tej wiedzy łatwo się pogubić w świecie bibliografii. Z mojego punktu widzenia, warto zawsze sprawdzać, co dokładnie podkreślono w opisie i do czego ten element służy w wyszukiwaniu czy katalogowaniu.