Kwalifikacja: PGF.10 - Prowadzenie działalności informacyjno-bibliograficznej

Niektórym może się wydawać, że przykłady odsyłaczy powinny znaleźć się we wstępie, spisie treści czy przedmowie, jednak to błędne podejście. Wstęp oraz przedmowa pełnią raczej funkcję informacyjną i wprowadzającą. Są to elementy, w których autorzy omawiają cel, zakres pracy, wyjaśniają motywacje, czasami opowiadają o swoim podejściu czy inspiracjach. W tych częściach nie prezentuje się jednak rozwiązań praktycznych ani konkretnych przykładów odsyłaczy, bo nie jest to miejsce na szczegółową instrukcję czy prezentację zastosowań. Spis treści natomiast to czysto techniczna część organizacyjna, której celem jest umożliwienie szybkiej orientacji w strukturze dokumentu, a nie przekazywanie wiedzy czy prezentacja przykładów. Takie myślenie, że spis treści mógłby zawierać przykłady, wynika czasem z mylenia funkcji informacyjnych z praktycznymi – to częsty błąd początkujących. Moim zdaniem, bazując na własnych doświadczeniach i obserwacjach, tylko umieszczenie przykładów w zrębie głównym pozwala na logiczne połączenie teorii z praktyką. Standardy bibliograficzne podkreślają, że instrukcje wraz z przykładami wchodzą w skład zasadniczej części publikacji. Takie rozwiązanie ułatwia czytelnikowi szybkie zrozumienie i natychmiastowe wykorzystanie zdobytej wiedzy. Kiedy przykłady są rozproszone po różnych częściach wprowadzających lub organizacyjnych, powstaje niepotrzebny chaos, a dostęp do praktycznych wzorców jest utrudniony. Ważne jest, by trzymać się sprawdzonych branżowych praktyk, bo one naprawdę ułatwiają życie zarówno czytelnikom, jak i twórcom bibliografii.