Kwalifikacja: PGF.10 - Prowadzenie działalności informacyjno-bibliograficznej

Wiele osób myli temat ogólny z jednostkowym, co nie jest może zaskakujące, bo czasem w praktyce to się trochę zaciera. Jednak w bibliotekoznawstwie i przy budowaniu haseł przedmiotowych ta różnica jest kluczowa. „Konin” to nie jest temat ogólny, tylko jednostkowy, bo odnosi się do konkretnego miejsca. Temat ogólny to coś typu „miasta”, „geografia” albo „kartografia”, czyli szerokie pojęcia. Przykład, że temat jednostkowy odgrywa główną rolę: jeśli ktoś szuka informacji tylko o Koninie, niekoniecznie o mapach, trafi na inne materiały niż te, które są mapami, i tu właśnie wchodzą w grę określniki. Druga częsta pomyłka to zamiana określnika formalnego z rzeczowym. Określnik formalny, jak „mapa”, nie mówi o czym jest dokument, tylko jakiego jest typu – czy to mapa, zdjęcie, przewodnik itd. Z kolei określnik rzeczowy nawiązuje do treści, do tematu, np. „przemysł”, „historia” czy „edukacja”. Moim zdaniem, sporo osób wpada w pułapkę, bo widzi „mapę” i myśli, że to określnik rzeczowy, bo przecież mapa przedstawia jakąś treść. Ale formalnie, według polskich norm i dobrych praktyk katalogerskich (tego uczy się nawet na studiach z informacji naukowej), „mapa” to określnik formalny. Warto zapamiętać, że poprawne rozpoznawanie tych elementów jest kluczowe dla efektywnego katalogowania i późniejszego korzystania z katalogu. Mylenie tych pojęć prowadzi do nieczytelnych rekordów i utrudnia użytkownikom odnalezienie właściwych dokumentów – a przecież cały sens katalogowania to właśnie ułatwianie wyszukiwania. Branżowe standardy, również międzynarodowe, od lat podkreślają wagę tej precyzji. Warto na to zwrócić uwagę przy pracy z bazami danych czy katalogami bibliotecznymi, nawet jeśli czasem wydaje się to „czepianiem się szczegółów” – w praktyce to one robią różnicę.