Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi
Zawód: Technik leśnik
Kategorie: Hodowla i pielęgnacja lasu Urządzanie lasu i pomiary
W silnie zachwaszczonych siedliskach, które mają być odnawiane gatunkami światłożądnymi, najczęściej wykorzystuje się rębnię
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'zupełna' jest prawidłowa, ponieważ rębnia zupełna stosowana jest w warunkach, gdzie zachwaszczenie siedliska jest znaczące. Ta metoda polega na całkowitym usunięciu drzew i krzewów, co stwarza warunki do odnowienia lasu przez gatunki światłożądne. Przykładem mogą być siedliska, w których dominują chwasty, a ich obecność hamuje rozwój nowych roślin. Rębnia zupełna umożliwia wykorzystanie procesów naturalnych do regeneracji siedliska, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego leśnictwa. W praktyce, po rębni zupełnej realizowane są zabiegi przygotowania gleby, takie jak orka czy stosowanie herbicydów, które ułatwiają wprowadzenie pożądanych gatunków. Zgodnie z dobrymi praktykami silnie zachwaszczonych terenów, rębnia ta jest często rekomendowana w celu efektywnego odnowienia lasów oraz przywrócenia ich równowagi ekologicznej.
Wybór odpowiedzi gniazdowej, stopniowej lub częściowej wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące metod odnawiania lasów w kontekście silnie zachwaszczonych siedlisk. Rębnia gniazdowa, polegająca na wycinaniu drzew w grupach, nie jest odpowiednia w sytuacjach, gdzie chwasty dominują, ponieważ nie eliminuje one całkowicie konkurencyjnych roślin. W takich warunkach, brak pełnego usunięcia roślinności prowadzi do dalszego rozwoju niepożądanych gatunków. Rębnia stopniowa, charakteryzująca się sukcesywnym usuwaniem drzew, również nie sprawdza się w kontekście silnie zachwaszczonych terenów, gdyż wymaga czasu i nie gwarantuje, że nowe gatunki zdobędą dominację. Z kolei rębnia częściowa, która polega na selektywnym usuwaniu niektórych drzew, nie rozwiązuje problemu nadmiaru chwastów, a wręcz może go pogłębiać. W przypadku silnego zachwaszczenia, kluczowe jest zapewnienie odpowiednich warunków do wzrostu pożądanych gatunków, co wymaga pełnego usunięcia konkurencji. Zrozumienie odpowiednich metod w kontekście konkretnych warunków siedliskowych jest kluczowe dla skutecznego zarządzania i odnawiania lasów.