Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi

Deska wycięta skośnie z pnia prowadzi do znacznego ryzyka wypaczenia z powodu nierównomiernego rozkładu włókien w drewnie. Skośne cięcie generuje krzywizny, które mogą pojawić się w wyniku zmian wilgotności, ponieważ różne partie drewna kurczą się i rozszerzają w różnym tempie. Tego rodzaju podejście jest nieskuteczne, zwłaszcza w przypadku zastosowań, w których wymagana jest stabilność. Z kolei deska wycięta z przekroju stycznego również nie zapewnia optymalnej stabilności. Przekrój styczny wprowadza dodatkowe naprężenia, które mogą prowadzić do pęknięć i odkształceń, co w kontekście meblarstwa i budownictwa jest niedopuszczalne. W przypadku deski wyciętej z przekroju poprzecznego, choć jest to bardziej stabilna forma, nadal nie dorównuje deskom zawierającym rdzeń. Powód jest prosty – drewno ma naturalną tendencję do wypaczania się w wyniku zmienności wilgotności. Niekiedy, podejmujemy decyzje o wyborze konkretnego cięcia bez uwzględnienia jego skutków, co prowadzi do wybierania niewłaściwych opcji, a to może skutkować utratą estetyki oraz funkcjonalności gotowych produktów. Dlatego ważne jest, by w procesie produkcji i wyboru surowców opierać się na sprawdzonych praktykach i standardach, które zapewnią wysoką jakość końcowego wyrobu.