Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi
Zawód: Technik leśnik
Oblicz średnią wysokość drzewostanu przy założeniu, że przez 100 lat średniorocznie przyrastał na wysokość 0,21 m.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź wynosi 21 m, co wynika z obliczenia średniej wysokości drzewostanu w oparciu o założony przyrost roczny. Jeśli średnioroczny przyrost wynosi 0,21 m, to w ciągu 100 lat całkowity przyrost wysokości wynosi 0,21 m x 100 = 21 m. To obliczenie pokazuje, jak ważne jest zrozumienie dynamiki wzrostu drzew w kontekście zarządzania zasobami leśnymi. Wiedza na temat przyrostów wysokości drzew jest kluczowa dla leśników i ekologów, ponieważ pozwala na ocenę zdrowia lasu oraz planowanie działań związanych z jego ochroną i wykorzystaniem. Przykładem zastosowania tych obliczeń może być analiza efektywności programów zalesiania, gdzie monitorowanie przyrostów pozwala na dostosowanie strategii do zmieniających się warunków środowiskowych. Dobre praktyki w leśnictwie zalecają regularne pomiary oraz dokumentację wzrostu, co pozwala na lepsze zarządzanie lasami oraz zrównoważony rozwój ekosystemów leśnych.
Wybór odpowiedzi niepoprawnych, takich jak 12 m, 20 m czy 10 m, może wynikać z nieodpowiedniego zrozumienia podstawowych zasad dotyczących obliczania przyrostu rocznego. Średnia wysokość drzewostanu powinna być obliczana na podstawie znanego przyrostu rocznego, co w tym przypadku wynosi 0,21 m na rok. Sugerując odpowiedzi takie jak 12 m, 20 m czy 10 m, można zauważyć, że pojawiają się błędy w kalkulacji, które mogą być wynikiem pomyłek w mnożeniu lub nieprawidłowego założenia dotyczącego lat wzrostu. Przykład błędnych myśli to niedocenienie roli czasu w procesie wzrostu drzew, co prowadzi do zaniżenia obliczeń. W praktyce leśnej, zrozumienie dynamiki wzrostu drzew oraz umiejętność obliczania ich wysokości na podstawie przyrostu jest kluczowe dla oceny stanu lasu, jego zdrowia oraz efektywności działań zarządzających. Ponadto, nieznajomość standardów dotyczących monitorowania wzrostu drzew może prowadzić do błędnych wniosków odnośnie do możliwości wykorzystania drewna i planowania działań ochronnych. Warto zatem dążyć do dokładności w takich obliczeniach, co w konsekwencji może przyczynić się do lepszego zarządzania zasobami leśnymi.