Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi

Odpowiedzi 100 m, 150 m i 50 m od gniazda są niewłaściwe z punktu widzenia ochrony rybołowa. Wybór mniejszych odległości sugeruje niewłaściwe rozumienie potrzeb ekosystemowych tego gatunku. Ochrona rybołowa wymaga znacznej przestrzeni wokół gniazda, aby zminimalizować ryzyko zakłóceń ze strony ludzi i innych zwierząt, co jest kluczowe dla skutecznego wychowu młodych. W przypadku 100 m od gniazda, obszar ten może być niewystarczający, aby zapewnić rybołowowi potrzebny spokój, co prowadzi do stresu i może skutkować porzuceniem gniazda. Z kolei 150 m również nie zapewnia odpowiedniego marginesu bezpieczeństwa, biorąc pod uwagę, że rybołowy mogą być wrażliwe na nawet umiarkowane zakłócenia. W przypadku 50 m, zasięg jest zbyt mały, co stwarza realne zagrożenie dla sukcesu lęgowego. Na podstawie badań ekologicznych i obserwacji terenowych, ustalono, że ptaki te wykazują większą skłonność do zakłóceń w pobliżu swoich gniazd, co czyni te odpowiedzi nieprawidłowymi. Właściwe podejście do ochrony rybołowa powinno opierać się na solidnych danych naukowych oraz najlepszych praktykach w zakresie ochrony środowiska.