Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi

Wybór drewna okorowanego w stanie świeżym nie jest odpowiedni dla procesu konserwacji przez zatapianie, ponieważ pozbawienie drewna kory prowadzi do zmniejszenia jego naturalnych właściwości ochronnych. Kora drewna pełni funkcję ochronną, chroniąc wnętrze przed szkodnikami oraz wpływem niekorzystnych warunków atmosferycznych. Zastosowanie drewna w korze, ale w stanie wysuszonym, również nie jest właściwe, ponieważ proces suszenia może prowadzić do rozwoju mikropęknięć i zmniejszenia elastyczności drewna, co negatywnie wpływa na jego zdolność do absorbowania roztworów konserwujących. Suszenie drewna zmienia jego strukturę oraz właściwości fizyczne, co może skutkować tym, że substancje ochronne nie będą mogły wniknąć w jego wnętrze, przez co efektywność całego procesu konserwacji spadnie. W praktyce, drewno powinno być używane w stanie świeżym, aby maksymalizować efektywność wnikania roztworów. Powszechnym błędem jest więc przekonanie, że drewno wysuszone jest równie skuteczne w procesach ochrony, co drewno świeże. Ważne jest, aby przy wyborze materiałów do konserwacji brać pod uwagę nie tylko ich stan, ale również sposób, w jaki będą one przetwarzane i jakie techniki konserwacji zostaną zastosowane.