W profilaktyce ochrony lasu przed szkodnikami i chorobami, ograniczanie stosowania metody chemicznej jest kluczowym elementem strategii zrównoważonego zarządzania zasobami leśnymi. Metody chemiczne, choć skuteczne w zwalczaniu szkodników, mogą prowadzić do negatywnych skutków dla ekosystemu leśnego, w tym do zmniejszenia bioróżnorodności oraz pojawienia się oporności u organizmów szkodliwych. Dlatego w nowoczesnej w leśnictwie dąży się do minimalizacji tego rodzaju interwencji na rzecz bardziej ekologicznych metod, takich jak biologiczne czy mechaniczne. Na przykład, w praktyce stosuje się naturalne drapieżniki, które kontrolują populacje szkodników, co jest zgodne z zasadami integracji ochrony roślin (IPM). Dobrym przykładem jest wykorzystanie wrogów naturalnych na przykład w ochronie upraw leśnych przed owadami. Ograniczenie stosowania chemii pozwala na zachowanie zdrowego ekosystemu leśnego, co jest zgodne z wytycznymi zawartymi w dokumentach takich jak Krajowa Strategia Ochrony Lasów.