Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi

Wykładanie pułapek feromonowych, poszukiwanie kokonów w koronach drzew oraz w runie leśnym to podejścia, które, mimo że mogą być użyteczne w pewnych kontekstach, nie są optymalnymi metodami monitorowania zagrożeń dla drzewostanów sosnowych ze strony barczatki sosnówki. Pułapki feromonowe są często stosowane do przyciągania dorosłych osobników owadów, ale mogą nie dostarczać pełnego obrazu zagrożenia, ponieważ nie wszystkie osobniki mogą zostać złapane. Również, metoda ta nie pozwala na ocenę rzeczywistego wpływu szkodnika na drzewostan, a jedynie na identyfikację jego obecności w danym miejscu. Poszukiwanie kokonów w koronach drzew i w runie leśnym może być czasochłonne, a ich lokalizacja nie zawsze jest prosta. W dodatku te podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków, jeśli zbadana próbka nie jest reprezentatywna dla całego drzewostanu. Właściwe monitorowanie wymaga zatem skoordynowanego podejścia oraz zastosowania sprawdzonych praktyk, takich jak lepowanie, które zapewnia bardziej bezpośrednią i efektywną metodę oceny zagrożenia i pozwala na szybką reakcję w przypadku wykrycia obecności szkodników.