Dystrybucja intensywna jest najskuteczniejszym podejściem do rozpowszechniania artykułów spożywczych, ponieważ jej celem jest maksymalne zwiększenie dostępności produktów na rynku. W praktyce oznacza to, że produkty spożywcze są dostępne w jak największej liczbie punktów sprzedaży, co przyczynia się do zwiększenia ich sprzedaży i rozpoznawalności. Zastosowanie tego modelu jest szczególnie istotne w przypadku produktów masowych, które powinny być łatwo dostępne dla konsumentów w supermarketach, sklepach spożywczych czy dyskontach. Dobrą praktyką w branży jest stosowanie intensywnej dystrybucji dla artykułów o wysokiej rotacji, jak napoje, przekąski czy produkty mleczne, które są często kupowane przez konsumentów. Dzięki temu, marka staje się bardziej rozpoznawalna, co prowadzi do wzrostu lojalności klientów. Istotne jest również monitorowanie efektywności tej strategii poprzez analizę danych sprzedażowych i preferencji konsumentów, co pozwala na dalsze optymalizowanie kanałów dystrybucji.
Selektywna dystrybucja, choć może być skuteczna w niektórych branżach, nie jest optymalnym rozwiązaniem dla artykułów spożywczych, które powinny być dostępne w jak najszerszym zakresie. Wybór kanałów dystrybucji na podstawie kryteriów jakościowych lub lokalizacji może ograniczać dostępność produktów, co w przypadku artykułów spożywczych nie sprzyja zwiększeniu ich sprzedaży. Użytkownicy często mylą selektywną dystrybucję z próbą zapewnienia ekskluzywności produktu, co w kontekście żywności może prowadzić do ograniczenia potencjalnego rynku. Z kolei dystrybucja wyłączna, przeznaczona dla ograniczonej grupy dystrybutorów, jest typowa dla produktów luksusowych lub specjalistycznych, a nie codziennych artykułów spożywczych, które powinny być dostępne dla szerokiego kręgu konsumentów. Zintegrowana dystrybucja, chociaż interesująca, niekoniecznie odpowiada na potrzeby branży spożywczej, gdzie kluczowe jest szybkie i efektywne dostarczanie produktów do jak najszerszej grupy odbiorców. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że selektywna lub wyłączna dystrybucja zwiększy prestiż marki, co w przypadku produktów powszechnego użytku, takich jak żywność, może prowadzić do utraty klientów i ich preferencji na rzecz konkurencyjnych, bardziej dostępnych produktów.