Głównym celem udzielania pierwszej pomocy jest ochrona życia ludzkiego oraz ograniczenie skutków obrażeń lub choroby. Przygotowanie do dalszego postępowania lekarskiego również stanowi istotny element, ale nie może być traktowane jako główny cel. Przykładem jest sytuacja, gdy osoba ulega wypadkowi – ratownik najpierw zabezpiecza podstawowe funkcje życiowe poszkodowanego, takie jak oddech i krążenie, zanim przekaże go w ręce specjalistów medycznych. Osoby udzielające pierwszej pomocy powinny kierować się wytycznymi międzynarodowych organizacji zdrowotnych, takich jak Europejska Rada Resuscytacji, które postulują, że każda interwencja ma na celu ratowanie życia i minimalizowanie dalszych uszkodzeń. W praktyce, umiejętność szybkiego reagowania i stosowania podstawowych technik, jak resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) czy zabezpieczenie urazów, jest kluczowa dla poprawy rokowań pacjenta.