Odpowiedź maksymalnym jest prawidłowa, ponieważ harmonogramy dostaw materiałów w przedsiębiorstwie produkcyjnym są zazwyczaj ustalane na podstawie maksymalnej sprawności łańcucha dostaw, co oznacza, że przedsiębiorstwo planuje produkcję i zakupy w oparciu o najwyższe możliwe możliwości sprzedaży produktów. Taki model umożliwia maksymalne wykorzystanie zdolności produkcyjnych oraz minimalizuje ryzyko niedoborów lub nadwyżek towarów. Przykładem zastosowania tej koncepcji może być sytuacja, w której producent elektroniki planuje wprowadzenie nowego modelu telefonu. W tym przypadku powinien on ustalić harmonogram dostaw komponentów tak, aby odpowiadał maksymalnym prognozom sprzedaży, co pozwoli na szybkie zaspokojenie popytu na nowy produkt. W praktyce dobrą praktyką branżową jest stosowanie narzędzi takich jak zarządzanie popytem i prognozowanie, które pomagają w precyzyjnym określeniu maksymalnego poziomu sprzedaży. W ten sposób przedsiębiorstwa mogą lepiej dostosować swoje działania w zakresie produkcji i logistyki, co prowadzi do zwiększenia efektywności operacyjnej.
Harmonogramy dostaw materiałów w przedsiębiorstwie produkcyjnym nie powinny być ustalane na podstawie minimalnych, bieżących ani średnich możliwości sprzedaży. Kluczowym błędem jest myślenie, że minimalne możliwości sprzedaży są wystarczające do ustalania harmonogramów dostaw. Taki sposób planowania może prowadzić do niedoborów materiałów i substancji, co w efekcie opóźnia proces produkcji oraz negatywnie wpływa na zdolność przedsiębiorstwa do reagowania na zmieniające się warunki rynkowe. Bieżące możliwości sprzedaży również nie są odpowiednie do planowania, ponieważ nie uwzględniają przyszłych trendów ani popytu, co może prowadzić do stagnacji. Z kolei średnie wartości z przeszłości mogą nie odzwierciedlać dynamicznych zmian na rynku, takich jak sezonowe wahania popytu czy wprowadzenie nowych produktów. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny stosować bardziej złożone podejścia planistyczne, które uwzględniają zmienność rynku, analizę trendów oraz prognozowanie popytu. Współczesna logistyka wymaga elastyczności i proaktywnego podejścia do zarządzania łańcuchem dostaw, gdyż tylko w ten sposób można skutecznie zaspokajać potrzeby klientów oraz optymalizować procesy produkcyjne. Dlatego odpowiednie ustalenie harmonogramów dostaw na podstawie maksymalnych możliwości sprzedaży stanowi klucz do osiągnięcia przewagi konkurencyjnej.