Wielkość zapasu dysponowanego oblicza się jako sumę trzech elementów: zapasu w transporcie, rezerwacji oraz zapasu magazynowego. W przedstawionym przypadku mamy 150 sztuk zapasu w transporcie, 80 sztuk rezerwacji oraz 200 sztuk zapasu magazynowego. Dodając te wartości, otrzymujemy 150 + 80 + 200 = 430 sztuk. Jest to jednak wartość zapasu całkowitego. Jeżeli jednak pytamy o zapas dysponowany, z reguły weźmiemy pod uwagę zapas, który jest dostępny i gotowy do użycia w danym momencie. Dlatego w praktyce logistycznej zapas dysponowany to często różnica pomiędzy zapasem całkowitym a zapasami zarezerwowanymi. Na przykład, jeśli z zapasu magazynowego 200 sztuk rezerwujemy 80 sztuk, to pozostaje nam 120 sztuk, które są dostępne do wykorzystania od razu. Całość zapasu dysponowanego w tym kontekście możemy obliczyć jako sumę zapasów dostępnych i zapasu w transporcie, co daje nam 120 + 150 = 270 sztuk. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zapasami, które podkreślają znaczenie dostępności produktów dla efektywności operacyjnej.
Wielkość zapasu dysponowanego jest jednym z kluczowych wskaźników w zarządzaniu łańcuchem dostaw, a błędne zrozumienie tego pojęcia może prowadzić do nieefektywności w procesach logistycznych. Przykłady błędnych odpowiedzi pokazują typowe nieporozumienia dotyczące obliczeń zapasów. Warto zauważyć, że niektóre z odpowiedzi skupiają się na błędnym założeniu, że zapas dysponowany to po prostu suma wszystkich zapasów, bez uwzględnienia, że część z nich może być zarezerwowana lub niedostępna do natychmiastowego wykorzystania. Jeśli ktoś wybrałby 80 sztuk, mógłby pomyśleć, że chodzi tylko o rezerwację, co jest mylące. Rezerwacja to zapas przeznaczony dla konkretnych zamówień, więc nie powinien być brany pod uwagę w obliczeniach zapasu dysponowanego. Inna możliwość to oszacowanie, że zapas w transporcie wynosi 50 sztuk, co nie ma podstaw w podanych danych. Można to interpretować jako pomylenie zapasu w transporcie z zapasem dostępnym w magazynie, co jest nieprecyzyjne. W zarządzaniu zapasami kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy tym, co jest dostępne natychmiast, a tym, co jest zarezerwowane lub w drodze, co jest zgodne z modelami MRP (Material Requirements Planning) i JIT (Just In Time), które zachęcają do precyzyjnego śledzenia stanów magazynowych i ich dostępności.