Metoda LIFO (Last In, First Out) polega na tym, że towary, które przybyły najpóźniej, są wydawane jako pierwsze. Takie podejście jest szczególnie przydatne w branżach, gdzie wartość towarów szybko się zmienia lub w przypadku produktów, które mogą się łatwo zestarzeć lub zdezaktualizować. Przykładem zastosowania LIFO mogą być magazyny z elektroniką, gdzie nowoczesne modele zastępują starsze, a zatem logiczne jest, aby najnowsze urządzenia były wydawane jako pierwsze. Ta metoda pomaga również w zachowaniu aktualności oferty produktowej i minimalizowaniu strat związanych z przestarzałym asortymentem. Warto zauważyć, że LIFO nie jest powszechnie stosowana w obrocie artykułami spożywczymi, gdzie preferuje się podejście FIFO (First In, First Out), ale w kontekście innych branż LIFO staje się kluczowym elementem strategii zarządzania zapasami. Stosowanie LIFO jest zgodne z wieloma standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie optymalizacji procesów magazynowania i dystrybucji w celu zwiększenia efektywności operacyjnej.
Odpowiedzi FIFO, FEFO i HIFO są przykładami różnych strategii zarządzania zapasami, które nie odpowiadają na pytanie o metodę wydawania towarów, gdzie pierwsze mają być wydawane te, które ostatnio przyszły. FIFO, czyli First In, First Out, to najczęściej stosowana metoda w branżach, gdzie produkty mają ograniczoną trwałość, jak żywność czy leki. Przy tej metodzie towary, które przybyły jako pierwsze, są wydawane jako pierwsze, co zapewnia, że starsze zapasy są zużywane przed nowymi. FEFO (First Expired, First Out) również koncentruje się na ważności produktów, jednak skupia się na datach ważności, co sprawia, że starsze, ale niekoniecznie pierwsze w kolejności towary są wydawane jako pierwsze. HIFO (Highest In, First Out) natomiast to metoda, która koncentruje się na wartości towarów; przy tej metodzie najdroższe towary są sprzedawane jako pierwsze, co może być korzystne w kontekście maksymalizacji zysków, ale w żadnym wypadku nie odpowiada na postawione pytanie. Każda z tych metod ma swoje zastosowanie, ale nie uwzględniają one zasady LIFO, co może prowadzić do błędnych wniosków i decyzji w zarządzaniu zapasami. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i zapewnienia prawidłowego obiegu towarów.