Odpowiedź 1000 sztuk jest poprawna, ponieważ jej uzyskanie wymaga przeanalizowania bilansu wyrobów gotowych w kontekście zaplanowanej sprzedaży. Suma planowanej sprzedaży wynosi 1150 sztuk. W magazynie posiadamy 200 sztuk wyrobów gotowych, jednak z tej ilości 50 sztuk to zapas bezpieczeństwa, który nie może być wykorzystany do produkcji. Dlatego też efektywnie dostępna ilość wyrobów gotowych wynosi 150 sztuk (200 - 50). Aby obliczyć wymaganą wielkość produkcji, należy od sumy planowanej sprzedaży odjąć ilość wyrobów dostępnych do sprzedaży, co daje 1150 - 150 = 1000 sztuk. Takie podejście jest zgodne z zasadami zarządzania zapasami, które podkreślają znaczenie zapewnienia odpowiedniego poziomu produktów, aby zaspokoić popyt, jednocześnie uwzględniając nieprzewidziane okoliczności. Kluczowe jest zrozumienie, że zapas bezpieczeństwa to element strategii minimalizacji ryzyka braku towaru, co jest istotne w praktykach logistycznych i produkcyjnych.
Wielu uczestników mogło pomylić się w obliczeniach związanych z planowaną produkcją, co prowadzi do błędnych wniosków. Niektórzy mogą sądzić, że wystarczy przyjąć całą ilość wyrobów gotowych bez odliczania zapasu bezpieczeństwa, co jest błędne, ponieważ nie uwzględnia to strategii zarządzania zapasami. Ignorowanie zapasu bezpieczeństwa prowadzi do ryzyka, że w przypadku niespodziewanego wzrostu popytu na produkty, firma może nie być w stanie zaspokoić potrzeb klientów, co może grozić utratą zaufania i klientów. Takie podejście jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w zakresie logistyki, które zalecają zachowanie określonej ilości towaru w rezerwie, aby uniknąć przestojów produkcyjnych. Ponadto, niektórzy mogli popełnić błąd, dodając dodatkowe ilości do planowanej sprzedaży, nie zdając sobie sprawy, że każda sztuka w magazynie powinna być dokładnie analizowana w kontekście zapotrzebowania. Tego rodzaju błędy myślowe mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami i wyższych kosztów operacyjnych, co odbija się na całej organizacji. Kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowe obliczenia produkcji nie opierają się jedynie na dostępnych zasobach, ale także na odpowiednim zarządzaniu ryzykiem i popytem.
