Przedsiębiorstwo przyjęło zamówienie na 1 000 sztuk kostiumów damskich. Do uszycia jednego kostiumu zużywa się: 3,7 m tkaniny wełnianej, 3 m podszewki, 7 guzików oraz 1 zamek błyskawiczny. Przy uwzględnieniu dysponowanych zapasów magazynowych, zebranych w zamieszczonej tabeli, ustal ile materiałów należy zamówić, aby zrealizować zamówienie.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź to 2 300 m tkaniny wełnianej oraz 2 100 m podszewki, co można uzasadnić na podstawie dokładnych obliczeń zapotrzebowania materiałowego. Do uszycia jednego kostiumu damskiego potrzeba 3,7 m tkaniny wełnianej oraz 3 m podszewki. Przy zamówieniu na 1 000 sztuk kostiumów, całkowite zapotrzebowanie wynosi odpowiednio 3 700 m tkaniny i 3 000 m podszewki. Analizując dostępne zapasy magazynowe, można stwierdzić, że po ich odjęciu od wymaganego zapotrzebowania, pozostałe ilości tkaniny i podszewki do zamówienia wynoszą 2 300 m tkaniny wełnianej oraz 2 100 m podszewki. W kontekście dobrych praktyk w zarządzaniu zapasami, kluczowe jest precyzyjne obliczenie potrzebnych materiałów, co pozwala uniknąć zarówno nadmiaru zapasów, jak i ich niedoboru, co może wpływać na terminowość produkcji. W praktyce, takie podejście do zarządzania zapasami jest podparte zasadami just-in-time, które minimalizują koszty magazynowania i zwiększają efektywność produkcji.
Wybierając inne odpowiedzi, można zauważyć szereg błędów w analizie zapotrzebowania materiałowego. Liczby podane w alternatywnych odpowiedziach często nie uwzględniają rzeczywistego zapotrzebowania na kostiumy w odniesieniu do dostępnych zapasów. Na przykład, zestawienie 3 700 m tkaniny wełnianej oraz 3 000 m podszewki sugeruje, że nie dokonano odliczenia dostępnych zapasów w magazynie, co jest fundamentalnym błędem w zarządzaniu zamówieniami. Innym problemem jest niewłaściwe podejście do obliczeń guzików i zamków błyskawicznych; ponieważ te elementy są dostępne, nie ma potrzeby ich zamawiania, co zauważono w prawidłowej odpowiedzi. Prawidłowe podejście do analizy zapotrzebowania wymaga uwzględnienia wszystkich aspektów, w tym dostępnych zapasów, co jest zgodne z zasadami lean manufacturing i optymalizacji procesów produkcyjnych. Głównym błędem w myśleniu jest pominięcie kluczowego etapu analizy, jakim jest uwzględnienie zapasów w procesie podejmowania decyzji, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków i nieefektywnego zarządzania zasobami w przedsiębiorstwie.
